1960 sonrası türk hikayeciler ne demek?

1960 sonrası Türk hikayecileri genellikle ikinci yeni akımı ile ilişkilendirilirler. Bu dönemde hikayeler daha soyut, dil daha öznel ve anlatım daha özgürdü. İşte bu dönemde etkili olan bazı Türk hikayeciler:

1. Oğuz Atay: Türk edebiyatının en saygın yazarlarından biri olan Atay, "Tutunamayanlar" ve "Tehlikeli Oyunlar" gibi klasikleşmiş eserlerle tanınır.

2. Adalet Ağaoğlu: "Ölmeye Yatmak", "Bir Düğün Gecesi", "Bir Yudum Sevgi" gibi pek çok önemli esere imza atan Ağaoğlu, Türk toplumunun muhafazakar yapısına eleştirel bir gözle bakar.

3. Necati Cumalı: "Karılar Koğuşu", "Susuz Yaz" gibi Türk sinema tarihine geçen eserleri ile tanınan Cumalı, Türk halkının günlük yaşamını anlatırken, genellikle doğa tasvirleri de yapar.

4. Sevgi Soysal: "Yürümek", "Duruşma" gibi eserleri ile tanınan Soysal, Türk toplumunun sınıfsal sorunlarına odaklanır.

5. Tomris Uyar: "Cemile", "Devlet Ana" gibi önemli eserleri olan Uyar, kadınların hayatındaki zorlukları, aşkı, özgürlüğü işler.

6. Bilge Karasu: "Gece", "Kasaba Kıraathanesi", "Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı" gibi eserleriyle tanınan Karasu, dil ile kurduğu ilişkiye özellikle odaklanır.

7. Orhan Kemal: "Murtaza", "Baba Evi", "72. Koğuş" gibi pek çok esere imza atan Kemal, Türk toplumunun yoksulluk, eşitsizlik, zorluklar ile dolu hayatını anlatır.